ദ്രുപദപുത്രി....

ആരാണാദ്യം
നീയോ ഞാനോ
മരണമെന്ന തിരിച്ചറിവിലേക്കു
ആദ്യം നടന്നു നീങ്ങുന്നവൾ
ഞാനായിരുന്നെങ്കിൽ
തുറന്ന മിഴികൾക്കു മുന്നിൽ
പരന്ന അന്ധകാരം മാത്രം
സ്വാർത്ഥതയെന്ന് അഹങ്കാരത്തിൻ
മഹാന്ധ്കാരം
അതിന്റെ മറനീക്കി
ഒരു വനവാസത്തിലേക്ക്
എനിക്കു യാത്രയാവണം
ഞാൻ നിനക്കാരാണു?
നീ എന്നെ അറിയുന്നുവോ
ഞാൻ
അരങ്ങിൽ പണയം വയ്ക്കപ്പെട്ട
പാവം ദ്രുപദപുത്രി
അഞ്ചുപേരുടെ
ഗർഭത്തെ ഉദരത്തിൽ
പേറിയവൾ
ഗാൺധീവമെയ്തെന്നെ പാർത്ഥ്ൻ
സ്വന്തമാക്കി
കല്ല്യാണസൌഗന്ധികം
തന്നെന്നെ ഭീമനും മോഹിപ്പിച്ചു
എന്റെ ഹ്രുദയവും പണയം വച്ച്
ധർമ്മിഷ്ടനായ യുധിഷ്ടിരനും
അതെ ..ഞാ‍ൻ പാവം പാഞ്ചാലി
ഇനിയുമെന്നെ അരങ്ങിലേക്കു
വലിച്ചിഴക്കരുതേ
അമ്മേ കുന്തീദേവീ
ഒരു പങ്കുവയ്ക്കപ്പെട്ട ഭിക്ഷയാവാൻ
ഇനിയുമെനിക്കു വയ്യ…